เนื้อเรื่องย่อ (Synopsis) :

จดหมายจากเมืองไทย เป็นนวนิยายของ โบตั๋น (สุภา ลือศิริ ต่อมาเป็น สิริสิงห (2488)) ที่ดำเนินเรื่องเล่า ผ่านจดหมายจำนวน 100 ฉบับ ที่ตัน ส่วงอู๋ เขียนถึงมารดาที่อยู่ที่ประเทศจีน

ตั้งแต่อยู่บนเรือโดยสารที่มายังประเทศไทยในปี 2488 จนมาตั้งรกราก มีครอบครัวที่ประเทศไทย โดยเนื้อหาของจดหมายนั้น นอกจากจะบอกเล่าชีวิตของเขาเองแล้ว

ยังได้บรรยายถึงวิถีชีวิต สภาพสังคมไทยในตอนนั้นด้วย 

ทว่าจดหมายของเขาทุกฉบับ ไม่ได้รับการตอบกลับ หรือถ้าจะพูดให้ถูกคือ ไม่ได้ไปถึงมือมารดาของเขาเลย 

เนื่องจากการติดต่อสื่อสารที่ยากลำบาก อีกทั้งในเวลาต่อมาประเทศไทยและจีนนั้นอยู่คนละฝ่ายในสมัยสงครามเย็น

ทางการจีนได้ตรวจตราจดหมายที่ชาวจีนโพ้นทะเลส่งไปถึงญาติที่จีนอย่างเข้มงวด เพราะเกรงว่า หากชาวจีนรับรู้ถึงชีวิตที่ดีกว่าในต่างแดน

จะพากันอพยพออกไปจนหมด โดยจดหมายของเขาทั้ง 100 ฉบับนั้น ถูกตรวจพบเจอโดยตำรวจไทย

ที่พบจากผู้ลักลอบเข้าเมืองคนหนึ่ง ซึ่งทำหน้าที่ตรวจจดหมาย หรือเป็น "กองเซนเซอร์" ประจำเซี่ยงไฮ้ ก่อนจะนำมาแปลและเผยแพร่ในเวลาต่อมา