กลางดึกคืนหนึ่ง เพลิงไฟกำลังแผดเผาบ้านทั้งหลัง เฉิงโย่วควาน อยู่ท่ามกลางเพลิงไฟ แต่เขารู้ว่าในบ้านยังมีคนอยู่อีก เขาทั้งตะโกน ทั้งตามหาอย่างสุดชีวิต จนในที่สุดก็ได้พบหญิงสาวที่ถูกมัดไว้ ร้องเรียกหาความช่วยเหลือ ขณะที่เขากำลังจะยื่นมือไปช่วยเธอนั้น ความรู้สึกเจ็บปวดที่คุ้นเคยมันก็แวบขึ้นมา ทำให้เขาสะดุ้งตื่นอย่างฉับพลัน ที่แท้นี่เป็นเพียงห้วงฝันของโย่วควาน เขาสามารถฝันเห็นคนที่กำลังจะตายได้ แต่กลับไม่สามารถให้ความช่วยเหลือได้ เพราะทุกครั้งที่เขาจะยื่นมือเข้าช่วยนั้น ในแววตาของเขาจะผุดดอกพลับพลึงสีแดงที่สวยสดขึ้นมา ทอดยาวไปจนถึงก้นบึ้งของหัวใจ ทำให้เขาเจ็บปวดจนไม่สามารถก้าวเดินไปข้างหน้าได้อีก
