รายละเอียด : | นำแสดงโดย : ฟางจงซิ่น - จางเจียหนี - ฉินฟง - เป่าเจี้ยนฟง
เนื้อเรื่องย่อ (Synopsis) :
สกุลหวังและสกุลฉู่มีความสัมพันธ์อันดีต่อกันสองชั่วอายุคน สกุลหวังมีลูกสาวสองคน ได้แก่ ลี่ผิงและจื่อหลิง ส่วนสกุลฉู่มีลูกชายสองคน ได้แก่ ฉู่เหลียนและฉู่เพ่ย ชายหนุ่มหญิงสาวทั้งสี่มักจะหยอกเย้ากันเป็นประจำจึงทำให้ทุกคนต่างเห็นพ้องต้องกันว่าหวังลี่ผิงและฉู่เหลียนเป็นเนื้อคู่ที่เหมาะสมกันมาก แต่นึกไม่ถึงว่าจื่อหลิงซึ่งเพิ่งเป็นสาวกลับแอบรักฉู่เหลียน หวังลี่ผิงรักการเต้นรำเป็นชีวิตจิตใจ ส่วนจื่อหลิงนั้นช่างคิดช่างฝัน พ่อเห็นจุดเด่นของลูกสาวทั้งสองจึงตั้งฉายาลี่ผิงเป็นนักเต้น ส่วนจื่อหลิงเป็นช่างฝัน การแสดงเต้นรำของลี่ผิงใกล้เข้ามาทุกที ทำให้ลี่ผิงฝึกซ้อมอย่างหนักไม่เว้นแต่ละวัน ในวันแสดงเต้นรำของลี่ผิง สกุลหวังและสกุลฉู่ต่างพากันมาชมการแข่งขันอย่างคับคั่ง ลี่ผิงสวมใส่ชุดเต้นรำสีม่วงประกบกับคู่เต้นชาย รายล้อมด้วยนักเต้นชุดสีแดงเพลิง สวยสดงดงาม การแสดงได้รับเสียงปรบมือเกรียกราวจากผู้ชม แม้แต่ฉู่เหลียนก็เคลิบเคลิ้มไปกับการแสดง นับว่าลี่ผิงเป็นความภาคภูมิใจของสกุลหวังเลยทีเดียว
จื่อหลิงร้อยมุกอยู่ในห้อง เธอมีความคิดว่ามุกแต่ละเม็ดแทนแต่ละความฝัน แต่ละความฝันก็จะมีชื่อกำกับ ชื่อที่ว่านั้นเป็นชื่อของฉู่เหลียนนั่นเอง หลังจากที่จื่อหลิงร้อยมุกเรียบร้อยแล้วก็ปีนโต๊ะเพื่อนำมุกขึ้นไปแขวนเป็นม่านมุก นึกไม่ถึงว่าแม่รีบร้อนเข้ามาในห้อง ทำให้จื่อหลิงตกใจมากจนเกือบตกลงมาจากโต๊ะ โชคดีที่ฉู่เหลียนรับจื่อหลิงไว้ทันเสียก่อน ทำให้จื่อหลิงไม่ได้รับอันตรายแต่อย่างใด ฉู่เหลียนไม่เข้าใจว่าเหตุใดจื่อหลิงจึงนำมุกขึ้นไปแขวนเป็นม่านมุกทั่วทั้งห้อง จื่อหลิงเขินอายจนหน้าแดงโดยตอบแต่เพียงว่าเพราะชื่นชอบเท่านั้น
ฉู่เหลียนไปศึกษาต่อปริญญาเอกที่ฝรั่งเศส สกุลหวังและสกุลฉู่ต่างพากันไปที่สนามบินเพื่อส่งฉู่เหลียนออกเดินทาง ทั้งสองครอบครัวตกลงกันว่าหลังจากที่จื่อหลิงสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้วก็จะพากันไปท่องเที่ยวที่ฝรั่งเศส นึกไม่ถึงว่าจื่อหลิงกลับสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ แม้ว่าจื่อหลิงผิดหวังที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ แต่เธอก็ติดตามลี่ผิงพี่สาวของเธอไปฝรั่งเศส จื่อหลิงซึ่งไม่สบอารมณ์สักเท่าใดนักได้รู้จักกับเฟ่ยหยุนฟานเข้าโดยบังเอิญ ด้วยความที่ทั้งสองเป็นไม้เบื่อไม้เมากัน ทั้งสองจึงตั้งฉายาให้กันและกันโดยจื่อหลิงได้รับฉายาว่า “หวังไร้สติ” เฟ่ยหยุนฟานได้รับฉายาว่า “เฟ่ยจอมยุ่ง” แต่แล้วเฟ่ยหยุนฟานก็สุดที่จะห้ามใจชื่นชอบจื่อหลิงหญิงสาวซึ่งไร้เดียงสาและเปี่ยมด้วยความน่ารักไปได้ การเป็นไม้เบื่อไม้เมาของเฟ่ยหยุนฟานและจื่อหลิงนี้เอง ทำให้ความขุ่นมัวที่อยู่ในจิตใจของจื่อหลิงถูกทำลายลงไป
|