| รายละเอียด : | บทประพันธ์ ว. วินิจฉัยกุล
นำแสดงโดย เอกรัตน์ สารสุข , นิ้ง กุลสตรี ศิริพงษ์ปรีดา , หยาดทิพย์ ราชปาล , ดวงดาว จารุจินดา , สรพงษ์ ชาตรี , มนตรี เจนอักษร
เนื้อเรื่องย่อ (Synopsis) :
เรื่องราวเกิดขึ้นในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นรัชกาลที่ 1-3 พ่อฟักเป็นบุตรของเจ้าสัวนายเตาผู้มั้งคั้งในสมัยนั้น
เขามีบิดาเป็นคนจีนที่อพยพมาจากเมืองจีนในสมัยนั้น มารดาเป็นคนเชื้อสายมอญที่มาตั้งรกรากเปิดทำการค้าขายจนร่ำรวยมีชื่อเสียง เจ้าสัวมีบุตรชายอีกคนและบุตรสาวอีกหนึ่งคนที่เกิดกับแม่พลับแม่เดียวกับพ่อฟัก เจ้าสัวอยากให้ลูกชายคนโตรับราชการจึงส่งพ่อฟักไปเป็นทนายหน้าหอบ้านพระยาคนหนึ่ง เพื่อเรียนการราชการ ที่นั้นเขาได้พบรักกับแม่ช้อย ที่เป็นหลานเจ้าของบ้านแต่แม่ช้อยเป็นคนหัวสูงแม้จะรักชายหนุ่มแต่ก็ไม่อยากเป็นเมียลูเเจ็ก
แม่สมจีนพี่สาวพ่อทับที่แต่งงานกับลูกชายท่านเจ้าของบ้านเตือนน้องชายทุกครั้งและก็เป็นจริง แม่ช้อยทิ้งพ่อฟักไปมีคนอื้น เขาชื่อพ่อสนเป็นหลานเจ้าพระยานิจสัยเกเรไม่ทำงานทำการ ที่มาติดพันแม่ช้องในเวลาไล่เลี้ยกับพ่อฟัก
พ่อฟักผิดหวัง แต่ชายหนุ่มก็ยังตั้งสติและดำเนินชีวิตต่อไปได้วันหนึ่งเขาพายเรือกลับบ้านผ่านบ้านข้าราชการชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่ง พบเด็กหญิงจมน้ำชายหนุ่มจึงรีบช่วยเหลือเด็กน้อยแก่นแก้วจึงปักใจกับพ่อฟักตั้งแต่นั้นมา พ่อฟักได้ขึ้นไปพบมารดาของเด็กหญิงและท่านเจ้าคุณบิดาของเธอ ทั้งคู่ชอบพ่อฟักเพราะเห็นว่าเป็นคนดีและเมื่อถามถึงรกรากก็กลายเป็นคนที่คุ้นเคยกัน
ด้วยความซุกซนเพราะเป็นลูกสาวคนเดียวในบรรดาพี่ชายแม่เพ็งจึงถูกท่านผู้หญิงผู้เป็นแม่ส่งเข้าไปอยู่ในวัง จากเด็กน้อยวันเวลาผ่านไปกลายเป็นสาวสดใส พอๆกับพ่อฟักที่เจริญในหน้าที่การงานได้รับแต่งตั้งเป็นคุณหลวง
ทั้งคู่มาพบกันอีกครั้งชายหนุ่มหลงรักหญิงสาวมากพอกับที่แม่เพ็งมีใจให้กับเขา แต่ความรักก็ต้องมีอุปสรรค์บ้างเมื่อพ่อสนหมดรักและเริ่มทิ้งข้วางแม่ช้อย มาต้องตาความสวยของแม่เพ็ง แต่หญิงสาวเกรียดคนเกเรจึงไม่สนใจ ไม่นานหญิงสาวก็ตกลงแต่งงานกับพ่อฟักตามที่ชายหนุ่มได้ส่งผู้ใหญ่มาสู่ขอพ่อสนอาฆาตแค้นมาก แม่เพ็งแต่งงานได้ไม่นานพ่อฟักก็ต้องออกรพ บิดาของแม่เพ็งและพี่ชายทั้งสองก็ต้องไปเช่นกัน
หลังจากสามีไปทัพแล้วแม่เพ็งถึงรู้ตัวว่าตัวเองตั้งท้องลูกคนแรก พ่อฟักกลับมาหลังจากไปนานหลายเดือนเขาดีใจมากที่ภรรยาตั้งท้อง แต่เขาก็หอบความเสียใจกลับมาเช่นกัน ชายหนุ่มไม่รู้จะบอกท่านผู้หญิงอย่างไรว่าสามีของท่านที่เคยร่วมทุกข์รวมสุขมานานเสียแล้วพร้อมกับบุตรชายคนรองอีกคนและบุตรชายคนโตก็ได้รับบาดเจ็บยังไม่สามารถเดินทางกลับมาได้ แม่เพ็งเสียใจมากแต่แม่ของหล่อนกลับไม่มีน้ำตาเลยท่านเดินเข้าห้องพักไปอย่างเงียบๆ เพราะคนเป็นแม่ต้องเข็มแข็ง แล้วร้องออกมาอย่างไม่อายใครคนเดียวแม่เพ็งสงสารมารดามากที่ท่านต้องเสียทั้งลูกและสามีไปในเวลาเดียวกัน พี่ชายคนโตก็ยังไม่รู้ชะตากรรม
เมื่อเวลาผ่านไปท่านผู้หญิงทำใจได้แม่เพ็งจึงแยกออกมาอยู่ที่เรือนหอที่ปลูกไว้กับพ่อฟัก และที่นั้นทำให้ชีวิตคู่ของคนทั้งสองสั่นครอนเมื่อแม่ช้องกลับมา และแม่เพ็งก็ไม่มีลูกชายให้พ่อฟักสักที่หล่อนมีแต่ลูกสาวจนแม่พลับกับเจ้าสัวไม่พอใจเพราะต้องการหลานชายสืบสกุล จึงคิดหาหญิงคนอืนมาให้ลูกชายแต่แม่เพ็งเป็นสาวโบราณที่หัวสมัยใหม่
หล่อนไม่ยอมกับเรื่องพวกนี้ และสิ่งเดียวที่จะทำให้ชีวิตคู่ของคนคู่นี้ผ่านอุปสรรค์ไปได้คือความเข้าใจที่ต่างฝ่ายต่างมีให้กันนั้นเอง
|
