นำแสดงโดย : โอวหยุ่นเหว่ย - หวงเย๊อะหัว - กงฉือเอิน

เนื้อเรื่องย่อ (Synopsis) :

คัมภีร์มรณะเกิดขึ้นภายหลัง ก่อนหน้านั้น คัมภีร์มรณะ ได้ตกเป็นของพวกฮิกซอสเป็นเวลานานถึง 200 ปี ศาสนาและหลักศีลธรรมของเริ่มเสื่อมลง ความเชื่อเรื่องเครื่องลางของขลังได้เข้ามาแทนที่ ทำให้พวกพระเข้ามามีบทบาทในจิตใจอย่างมาก พวกพระเหล่านี้เป็นพระที่มีความละโมภในทรัพย์สิน ได้เป็นผู้ริเริ่มขายหนังสือเวทมนตร์ต่างๆ ซึ่งเป็นการล้มล้างความ ผิดให้กับผู้ตาย

สร้างจากเรื่องจริงในประวัติศาสตร์ เรื่องราวการขับเคี่ยวระหว่างศิษย์ร่วมสำนัก ซุนปิน (โอวยุ่ยเหว่ย) และ ผังจวน (หวงเยอะหัว) ผังจวน ศิษย์ผู้พี่ ได้แสดงฝีมือจนได้เป็นแม่ทัพใหญ่รัฐเว่ย แต่ยังมีจิตใจชั่วร้ายคิดจะได้ ตำราพิชัยสงครามซุนจื่ออันลือลั่นจากซุนปิน จึงแอบทูลให้กษัตริย์เว่ยคิดระแวงซุนปินจะเป็นไส้ศึกแล้วจับซุนปินไปขังไว้ พร้อมทรมานซุนปินต่างๆ นานา กระทั่งตัดกระดูสะบ้าหัวเข่าของซุนปินออกจนทำให้กลายเป็นคนพิการเดินไม่ถนัด ภายหลัง ซุนปินแกล้งทำบ้าเพื่อรักษาชีวิตเอาไว้ก่อน เมื่อสบโอกาสจึงหนีรอดไปอยู่รัฐฉีและแสดงสติปัญญาความ สามารถกระทั่งได้ตำแหน่งเป็นเสนาธิการทหารรัฐฉี รัฐเว่ยกับ รัฐฉีเป็นศัตรูคู่ศึกที่รบกันมานาน โดยก่อนหน้านี้ รัฐฉีมักเพลี่ยงพล้ำมากกว่า

ครั้นได้ซุนปินเป็นกุนซือวางแผนการรบทัพจับศึกกลับได้ชัยชนะหลายครั้งอย่างเหนือคาดหมาย คราวหนึ่ง กองทัพเว่ยภายใต้การนำทัพของผังจวนได้บุกไปตีรัฐจ้าวซึ่งเป็นศัตรูอีกรัฐหนึ่ง รัฐจ้าวอ่อนแอกว่าจึงขอความช่วยเหลือไปยังรัฐฉี ซุนปินวางแผนอย่างแยบยลด้วยการเดินทัพมุ่งหน้าไปยังนครต้าเหลียงเมืองหลวงของรัฐเว่ยแทนที่จะยกทัพไปช่วยรัฐจ้าวที่นครหานตานเมืองหลวงของรัฐจ้าวที่กำลังคับขัน เถียนจี้ แม่ทัพใหญ่รัฐฉีถามซุนปินด้วยความสงสัยว่าเหตุไรจึงทำเช่นนั้น ซุนปินตอบหน้าตายว่า ขืนยกไปช่วยรัฐจ้าวย่อมไม่ทันการ เพราะระยะทางไกล และกองทัพเว่ยมีกำลังมหาศาลเนื่องจากยกทหารเว่ยไปเกือบหมดเมือง ถึงแม้รวบรวมกองทัพฉีกับกองทัพจ้าวเข้าด้วยกันก็มิอาจต้านทานแสนยานุภาพของรัฐเว่ยไว้ได้ ควรที่จะรีบลัดตัดทางยกไปเมืองหลวงของรัฐเว่ยดีกว่า เพราะกำลังส่วนใหญ่ของรัฐเว่ยไปออกศึก เหลือไว้แต่ลูกเด็กเล็กแดง สตรีและคนชรา อยู่เฝ้าเมือง

ฝ่ายผังจวนซึ่งล้อมรัฐจ้าวอยู่ ครั้นได้ทราบว่ากองทัพฉีกำลังมุ่งหน้าไปตีรัฐเว่ย จึงร้อนใจนักเพราะเป็นห่วงครอบครัวที่อยู่แนวหลัง รีบถอยทัพจากการล้อมเมืองหานตานกลับมาเมืองหลวงต้าเหลียง ความจริง ซุนปินไม่ได้ต้องการตีรัฐเว่ย เพราะทราบดีว่ารัฐเว่ยยังมีกำลังมากมายพอที่จะป้องกันเมืองหลวงไว้อยู่ได้ แต่การแกล้งยกไปเมืองต้าเหลียงก็เป็นแผนสงครามจิตวิทยาซึ่งจะทำให้ผังจวนและกองทัพเว่ยเกิดความห่วงหน้าพะวงหลัง